دیوانه تو

اگر ساقی تویی پیمانه ات من 

غریو شادی مستانه ات من 

برای دیدن چشمان مستت 

نشسته بر در میخانه ات من 

اگر در شهر غربت بی نشانی  

غریب افتاده ای کاشانه ات من 

تو آن گنجی که پیدایی در انظار 

نخور غم نازنین ویرانه ات من 

دلت هر آنچه می خواهد بفرما 

غلام خانه زاد خانه ات من 

تو عاقل باش و با تدبیر سر کن 

بمانم تا ابد دیوانه ات من 

نگارا سو ختن تقدیر ما بود  

تو شمع محفل و پروانه ات من 

چه می شد هر زمان دلتنگ بودم 

گذارم سر به روی شانه ات من